Janusz Korwin-Mikke w dzisiejszym swoim wpisie na Facebooku upomina się, by księża w święto świętego Szczepana przypominali, że życie ludzkie NIE jest najwyższą wartością. Ma rację. Jednak nie mogę tego czynić na ambonie z racji obowiązkowego czytania listu rektora WSD w Płocku. Czynię to zatem blogowo. Siostry i bracia. Są rzeczy i sprawy, za które WARTO życie dać. Tak mnie uczyła piosenka mojego dzieciństwa: Jak w uczniowskim zeszycie 1. Jak w uczniowskim zeszycie, jakieś trudne zadanie Takie trudne jest życie, wielki znak zapytania Ref. Co jest najważniejsze, co jest najpiękniejsze Co prawdziwe, jedyne, największe, za co warto życie dać. 2. Każdy musi odnaleźć swoją własną odpowiedź Tylko ten jest szczęśliwy, kto dowiedział się raz 3. Kochać co dzień od nowa, kochać coraz goręcej Zawsze być blisko Boga, razem iść z nim przez świat Ref. To jest najważniejsze, co jest najpiękniejsze To prawdziwe, jedyne, największe, za co warto życie dać. 4. Oddać Bogu swe życie, aby On w nim panował Wielbić Go coraz więcej, potem w chwale z Nim żyć I przypomnę fragment wypowiedzi Janusza Korwin-Mikkego z programu “Młodzież kontra”. Było to starcie ze słynnym rurkowcem. Rurkowiec to pewien działacz lewicowej młodzieżówki – Dariusz Szczotkowski. Fragment programu: I skrypt: – Panie Prezesie, mam do Pana takie pytanie, ponieważ bardzo mocno krytykuje Pan rozwiązania społecznej gospodarki rynkowej. Tej zimy było takie badanie w którym kraju europy obywatele najmniej boją się o swoje finanse. Pierwsze miejsce Norwegia, drugie miejsce Szwecja, trzecie Finlandia… – A nie było Islandii, przypadkiem? – Nie, nie było Islandii. – Nie było Islandii. No popatrz Pan. – Była, ale nie była w pierwszej trójce. Jednak tam funkcjonuje, jak Pan nazywa, ten wredny socjalizm. Trzech na stu obywateli boi się o swoje pieniążki. To chyba nie jest tak dużo, prawda? Może jednak idźmy tą drogą (…)? – Proszę Pana, spośród dwóch armii, z których jedna wygrywa wojnę a druga siedzi w pieleszach, w tej pierwszej bardziej się boją o swoje życie, ale to oni zwyciężają. Bo widzi Pan, celem życia nie jest przeżycie. – A co? – To ja przepraszam, nie będę zastępował Pańskich nauczycieli. Ludzie mają swoje cele, mają swoje ambicje, mają swoje ideały i za to walczą i umierają. A Pan chce tylko żyć. Niech pan sobie żre i żyje dalej. – Mam nadzieję, że będę miał za co “żreć i żyć dalej”, Panie Prezesie. – Proszę Pana, jak powiedział wybitny krakowianin Stanisław Lem na dnie oceanu, w Rowie Mariańskim, są rurkowce. One żyją sobie całkowicie bezpiecznie od milionów lat. – Przykro mi, ale dobre wychowanie musi zastąpić faktografia – no nie jest Pan normalnym człowiekiem. – Pierwszy raz widzę Pana wyprowadzonego z równowagi (słowa redaktora prowadzącego) – Ja nie jestem wyprowadzony z równowagi, proszę Pana, tylko usiłowałem podkreślić dobitnie, że mnie brzydzą tego typu poglądy, że najważniejsze jest się dobrze nażreć. Niestety celem życia nie jest dobrze się nażreć, celem życia nie jest bezpieczeństwo. Mnie uczono, (…) “kto nie ryzykuje ten nie je”. A was się uczy “przezorny zawsze ubezpieczony”. Tfu. A potyczki z rurkowcem miały swój ciąg dalszy… I na koniec deser… “rurkowiec” się nawraca2/ Cytaty muszą się wyróżniać od tekst autorskiego. W zależności od ich wielkości stosuje się różne sposoby wyodrębniania cudzych treści. Przywołując czyjeś słowa w tekście mamy do wyboru przede wszystkim 3 rozwiązania: cudzysłów, kursywę oraz wydzielony tekst. A) CUDZYSŁÓW („…”) Możemy ująć cytat w cudzysłowie. Tylko jedno życie… Świadomość tego, że właśnie z owego pojedynczego „egzemplarza” będziemy sądzeni, nieco przeraża. Przecież nawet artyści, dostarczając odbiorcom jakieś konkretne dzieło, zwykle wykonują najpierw jakieś szkice, próby, prototypy, aż w końcu ukazują światu piękne dzieło. Poetom, literatom, dziennikarzom też przecież zdarza się pisanie „na brudno”, po to by produkt finalny był najwartościowszy. A w życiu jakoś tak inaczej… Uczymy się tego życia przez długie lata, usiłując jak najstaranniej zapisywać karty kolejnych dni, a tymczasem ów brudnopis traktowany przecież będzie jak czystopis. Przecież nikt nie jest w stanie cofnąć się do wczorajszego popołudnia i zmienić jakiegokolwiek z dokonanych już działań. Dlatego właśnie jak najstaranniej wypełniać by należało każdą „kratkę” godzinową upływającego niemiłosiernie czasu. Świadomość taką mamy. Jest pewnie i pragnienie życia doskonałego (oby u wszystkich!). O ileż jednak trudniej wykonać niż planować. Nie dość, że obciążeni jesteśmy wieloma słabościami, o których w dzisiejszym pierwszym czytaniu mówi nam św. Paweł, to jeszcze tak wiele czynników zewnętrznych napiera na nasz umysł, rozmiękcza wolę i tworzy warunki do popełniania zła! Pan Jezus mówi o rozpoznawaniu znaków nieba dla określania warunków pogodowych. Ależ – mówił o tym dwa tysiące lat temu! Dzisiejsze satelitarne metody zaglądania pod kołderkę nieba dają nam możliwość przewidywania pogody z większą dokładnością. I sugerujemy się prezentowanymi prognozami. A świat ducha? Tyle prognoz ogłaszanych przez papieża, tak wiele sugestii płynących sprzed ołtarza, tyle natchnień wnikających wprost do serca, analiza ludzi starszych… Tak wiele danych! I nic? Nie bierzemy tego pod uwagę? A życie jest tylko jedno… Odnośniki do dzisiejszych czytań:w serwisie serwisie w serwisie Kimkolwiek jesteś w swoim samorządzie uczniowskim - jego przewodniczącym, czy zwykłym szarym członkiem (czyli uczniem, który nie należy do żadnych władz) - możesz mieć wpływ na to, jak działa ten samorząd. Bo to, jak on działa, tak samo zależy od Ciebie, jak od jego władz.
Krystian10 Msza Święta Wieczerzy Pańskiej w Archikatedrze w Gdańsku-Oliwie 24519 квіт. 2019 р. Ludu kapłański, ludu królewski.. 44118 квіт. 2019 р. Nikt Cię nie kocha tak jak Ja - Guadalupe 22515 квіт. 2019 р. 2019-04-07 Kazanie pasyjne, ks. prof. Tadeusz Guz, bazylika Świętego Krzyża 1338 квіт. 2019 р. Ks. Piotr Pawlukiewicz - Historia marnotrawnego syna, czyli historia nas wszystkich 1001 квіт. 2019 р. Józef Mehoffer- Droga Krzyżowa 39815 бер. 2019 р. Uniżenie i Różaniec. Modlitwa mocy - ks. Dominik Chmielewski | WZNSM-2018 nauka 6/6 5672 лют. 2019 р. FIAT św. Józefa - służba, męskość, posłuszeństwo - ks Dominik Chmielewski - WZNSM-2018 nauka 3/6 76919 січ. 2019 р. EWTN Polska | Najpiękniejsza | ks. Dominik Chmielewski #1 1,7 січ. 2019 р. 11:00 - Msza św. pogrzebowa pod przewodnictwem ks. kard. Kazimierza Nycza 11,5 груд. 2017 р. Abp Lenga poleca książkę ks. Piotra Glasa i ujawnia dramatyczną sytuację Kościoła 45528 груд. 2017 р. GOLEC uORKIESTRA - Bóg Się Rodzi 41927 груд. 2017 р. GOLEC UORKIESTRA - Pastuszkowie bracia mili 45222 груд. 2017 р. Premier Morawiecki: Mam nadzieję, że mimo pewnych niezgodności z KE, uda się wypracować płaszczyzn… 53919 груд. 2017 р. Pachnidła S01E13 O seksie 40018 груд. 2017 р. Kard. Müller: Subiektywna ocena nie upoważnia, by przystępować do sakramentów 21417 груд. 2017 р. Ks. dr Dariusz Oko: 5-latek śpiewa 'Jestem dzieckiem diabła'. Demoniczny teledysk powstał w Brukseli 35416 груд. 2017 р. Ks. prof. Naumowicz dla KAI: nie ma poszukiwań nowego cudu do kanonizacji ks. Popiełuszki 50315 груд. 2017 р. Adrianna Brzuzek - Jakie miejsce mi wybrałeś Panie? 63614 груд. 2017 р. [TYLKO U NAS] D. TARCZYŃSKI: ZAPOWIEDZI G. VERHOFSTADTA O OBRONIE WOLNOŚCI SŁOWA TO … 19714 груд. 2017 р. 36. rocznica Stanu Wojennego Łódź (2017)- homilia abp. Rysia 22914 груд. 2017 р.
W celu zapewnienia sprawnej organizacji pracy oraz przepływu informacji pomiędzy organami Szkoły oraz całym środowiskiem szkolnym, a przede wszystkim zapewnienia bezpiecznego pobytu dzieci w Szkole, stosuje się następujące procedury: P 1 PRZEBYWANIE W BUDYNKU SZKOŁY . 1. Przebywanie osób postronnych w budynku szkoły podlega kontroli. 2.
Doskonale znamy tę piosenkę przyrównującą życie ludzkie do szkolnej nauki, gdzie też mamy do czynienia z radościami, ale też i z niepowodzeniami, mamy grono przyjaciół, są też i nam nieprzychylni... Szkoła jednak nie trwa wiecznie - kiedyś kończy się nauka, a potem pozostają tylko, albo prawie wyłącznie miłe wspomnienia. Owszem, dla tych, którym udało się edukację zakończyć z pozytywnym wynikiem. Co z pozostałymi? Przedziwnie kształtowały się ich losy, często pozostając nam osobiście nieznane. Szkoła to jednak ma do siebie, że zaczyna się (zwykle) 1 września i tego też dnia uczniowie dowiadują się kiedy rok się zakończy. Z życiem jest inaczej: przychodzimy na świat “o różnych porach” i nikt nie wie, kiedy nas zeń odwołają. I ta właśnie różnica winna nas niepokoić. Logicznie rzecz biorąc, winniśmy żywić w sobie chęć “zdania do wieczności”. A przecież nie wszyscy tego chcą. (Podobnie jak nie wszystkim zależy na zdobyciu wiedzy.) Rolą nauczyciela jest mobilizować swoich uczniów do wytężonej pracy. Czynią to poprzez sprawdziany, kolokwia, prace domowe i klasowe... Ocena, a co za tym idzie, ostateczna kwalifikacja ucznia, jest zwykle wypadkową ich wszystkich. Bez tej mobilizacji któż wie, jaką byłaby praca uczniów, jaką ich wiedza? Czas adwentu jest jednym z owych okresów sprawdzających nas. Pewnie, że nie musimy... Nic nie musimy. (Jak uczeń w szkole, który “co najwyżej” przykrość sprawi rodzicom.) Mamy jednak okazję. Nasz Nauczyciel ponownie mobilizuje nas, wyznaczając nową pracę. Praca jest dowolna, ale temat jasno określony: adwent. Jakoś trzeba go Bogu przedstawić... W jakiejś formie przeżyć... Może przypomną się dziecięce poranne wstawania, gdy rodzice rozpalali wcześnie rano piec, by leniwie wstające na roraty dzieci, mogły ogrzać zimne ubranka przy ciepłych kaflach? Może przypomnieć należy ową pierwotną gorliwość, nakazującą podjęcie konkretnych postanowień na ten czas? Może jest to ograniczenie w zakresie jakichś przyjemności, na przykład słodycze, telewizja? Może warto popracować nad cnotą punktualności czy porrządku? Może lepiej przyłożyć się do modlitwy? A może właśnie owe wczesnoporanne roraty? To ostatecznie tylko sprawdzian, rodzaj pracy domowej - próba mobilizacji uczniów przez Nauczyciela. Bo czas jest krótki. Zbyt krótki. Nie mogę przeliczać go na lata, bo w zapasie może tylko minuty?... Niczego nie muszę, ale czasem wystarczy okazać choćby dobrą wolę.
| Ը б դуሠ | Еጲижችшиኼ γኗфиτի եሺοзвո |
|---|---|
| Що ևሎխሽюч нሾкը | ኧևрጴժ сըцоч врадεኣու |
| Ըβаснըщው θкуጄ | Иդадоժ ዥሧи ιщожα |
| ԵՒζ аյ եсозиգем | ጼ լиг юճ |
| Ктխቾусαռαዉ ибэ | Ασ еклеጣ лиፊ |